دورازجون
بیشتر روی سخنم با مادراس
باخودتون میگین بچه م چی میشه؟
اگ‌من نباشم
به نظرتون همسرتون می تونه یه زندگی خوب و نرمال برا فرزندتون اوکی کنه؟
در نبود شما
یا اختلال به وجود میاد تو زندگیشون
دغدغه ی همیشگی من
باور کنید همسرانتون بلافاصله میتونن با نبودتون کنار بیان ولی بچه نه
من به فکر مامانمم
انتظار داری اختلالی پیش نیاد؟
شوهرم نمیتونه حتی یه روز اونجوری که من بهش میرسم بهش برسه
حتی یه روز
اره همش فکر میکنم من بمیرم بچم چی میشه😢میگم کاش تو سنی بمیرم که رو پای خودش وایساده باشه مستقل شده باشه
بارها فکر کردم
به اینکه زندگیشون بعد من چطور میشه
اموالم چطور بینشون تقسیم میشه
شوهرم چی کار میکنه آیا حق بچه هام پایمال میشه
هی کلی سوال تو ذهنمه
بهش فکر میکنم غمگین میشم ولی چون دور و اطرافیانم دیدم این موردا میدونم همشون به زندگی عادیشون برمیگردن چیزی عوض نمیشه
اره همیشه فکرشو میکنم ولی بمیرمم برام اهمیت نداره
تهش خانوادت یه ماه عزادارتن
رفیقات یه هفته
فراموش میشی میری...
دوراز جون همتون باشه
ولی واقعیت اینه یکی ازاین روزای تقویم که الان برامون خیلی عادیه یه روزی سالمرگمون میشه به همین سادگی
دیگه بقیش واقعا برام مهم نیست
من فک میکنم به این قضیه و میگم خوبه که خدا بهم بچه نداده چون اینطوری فقط چند نفر برام یه سالی گریه میکنن بعدشم فراموش میشم کسی ضربه نمیخوره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
