که تمام دغدغه ام جوش های نوجوانیم بود
که موهایم را دم اسبی میبستم و چتری هایم را مرتب میکرد
کاش رنگ جیغ لاکم دلم را میزد و ماتش میکردم
کاش تمام دغدغه ام مانتوی جدید دوستم بود که قرض بگیرم
کاش حواسم پرت نگاه تازه ای که آنطرف تر به سمتم بود میشد همانجا گوشی ام را بر کیداشتم و به دوست صمیمی ام زنگ میزدم و از توهم عشق های کوچه بازاری برایش میگفتم و میخندیدم
کاش نوزده ساله ای بودم که فکر میکردم دیر شده برای پوشیدن لباس عروس دیر شده برای سفرهای دو نفره...
دیرشده و من هنوز پشت کنکور مانده ام!!!!
والا من۱۹سالمه دغدغم اینا نیست دغدغم خرج و مخارج چ اینده و فردا صبح پول جهیزیه و هزارتا بدبختی:/
تازه کنکورمم هست
قیافه ۱۸ ساله هایی که اصلا این چیزا رو تجربه نکردن:
منم ۱۸ سالمع اینجوری نیستااا🗿💔
ای جانم چه زیبا چند سالتونه ؟
مگه دغدغه شما چیه
لاک جیغ م کجا بود خواهر
باید زیست بخونم
کنکوررر
من ۲۰ سالم خدا شاهده دغدغه ام یدونه اینا نیست الان هم همزمان هم عین یه ببر بنگالم هم عین یه کوالا خسته و فرسوده و دنبال اینکه ببینم این زندگی کی قراره به ثبات برسه
من ۱۹ سالمه و این دغدغه‌م نیس😶
دغدغه دهه هشتادی‌های الان شده درس و در اوردن پول و ترس از اینده و...دیگه الان مثل گذشته نیس که
اصلا اینطوری نیس !🥀🚶🏻♀️
من ۱۸ سالمه میتونم بگم بدترین دوره سنیم
پر درد رنج غم گریه
گیر و گرفتاری
خواب هایی با تعبیر بد
همش دعا همش ترس
هیچیش خوب نیست
چروک و خط ریز تو پیشونیم
از طرفی دغدغه شغل تو آینده رو دارم
دانشجو ام اما دیدگاه های اینجا اذیتم میکنه
حتی کاربرای اینجام مسخرم میکنن
قلب درد ناگهانی استرس یهویی
بازم بگم یا بسه💔😔
۱۱ ساله پشت کنکوری؟
چه قوتی داری عزیزم
هدفت چیه؟ پزشکی آره؟
فقط منم ک درگیر استرس و پانیک و فکر و خیال و.......
