من خودم ادم خوش گذرونی ام ولی حد و مرز دارم
تمام دوست های صمیمیم خب فرق دارن با من
اهل پارتی و برنامه و مشروبن
قبلا برام مهم نبود هروقت برنامه ای نداشتن میرفتم پیششون یا اخر شب ک میخواستن برن مست کنن من ذیگ میومدم خونه
ولی جدیدا هعی اصرار میکنن بهم میخوام ارتباطمو باهاشون کمتر کنم ولی خیلی تنهام
دوستی ندارم ک مثل خودم باشه اوناییم ک هستن زیاد اهل بیرون اومدن نیستن
با همین شرایط باهاشون دوست بمونم یا کلا ارتباطمو قطع کنم و تنهایی بهتره؟