ما وقتی اومدیم این خونه همسایمون یه خانم سن بالا که با واکر راه می‌رفت بود بعد یه روز به همسرم گفت داری میری پایین بی زحمت آشغال های منم ببر ، ما خم گفتیم عیب نداره پیره بعد کم کم نونش ما میخریدیم لیست خرید میداد لیست دارو میداد یه شب حالش بد شد شوهرم برد بیمارستان تا ۲ نصف شب اونجا بود هرچی میگفتن بچه هات کجان میگفت کسی رو ندارم ، بعد فهمیدیم با بچه هاش قهر بوده الان آشتی کردن میان خونش ، اما هنوزم واسه کاراش زنگ میزد به ما ،چند بار درخواست پول کرد ، دیگه شوهرم گفت اصلا جوابش نده ، منم بعد چند بار جواب سر بالا دادن دیدم ول نمیکنه گفتم شوهرم دوست نداره زیاد با همسایه ها قاطی بشم ، از اون روز به بعد دیگه زنگ نمیزنه ، اما خیلی عذاب وجدان گرفتم ، من خودم بچه ام کوچیکه شهر غریب دست تنهام کارمندم ، واقعا فرصت رسیدگی به یه نفر دیگه رو ندارم، به نظرتون اشتباه کردم؟
نه عزیزخوبی ازحذبگذره میشه همین
بنده خدا شوهرت گناه داره ازکاروزندگیش افتاده تا دونصف شب اخه؟
ن عذاب وجدان نداشته باش
آره به خدا خسته کوفته ۸ شب اومد از محل کار ، بردش بیمارستان تا ۲ شب اونجا بود ، دیگه بستریش کردم اومد ، یه بار دیگه هم بردش دکتر تا ۱۲ شب که حالش بهتر شد برگردوندن ، آخه از اونجایی ناراحتیم که بعدا فهمیدیم دخترش تو همین مجتمع که هستیم ساکنه
نه گلم شما تقصیری نداری این لطفی که در حق اون خانم کردین به وظیفه تبدیل شده بود
حتما انقذر از بچه هاش توقع داشته اونا هم کلافه شدن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
