لطفا اگر تجربه بیرون اومدن از یک رابطه طولانی رو دارین بیاین دلداری بدید بهم خیلی حالم بده
من ۲ سال تو رابطه بودم با یه آدم خودشیفته و این آدم تا تونست منو تحقیر کرد اعتماد به نفسمو ازم گرفت توهین کرد بهم همه ی آدمای دورمو تک تک ازم گرفت بهم قول داد تا تهش کنارمه همه جوره هوامو داره نیاز نیست هیچکسو بجز اون داشته باشم. ۲ سال من تمام زندگیمو گذاشتم واسه این آدم قید همه چیزو زدم حتی صمیمی ترین دوستانمو و فقط جوری بود که با دوستا و جمعایی که اون داشت دوستی میکردم ولی ۲ ماه پیش تموم شد جوری که من دیگه کل دوستانی هم که داشتم (دوستان مشترکم با اون آدم) از دست دادم. من خیلی زجه زدم گریه کردم که نره ولی بازم رفت. الان من هیچکسو ندارم هیییچکسو که باهاش درد و دل کنم خودمو کامل باختم همش خاطرات میاد جلو چشمم که چقدر خاطرات قشنگی داشتم همه ی اولین بارامو با اون تجربه کردم و رسما به چشم شوهر آیندم میدیدمش. الان هرروز دارم زجر میکشم دلم تنگ شده برا خودش برا جمع دوستانمون که جمع میشدیم انگار همرو باهم از دست دادم نمیدونم برا کدومش گریه کنم حالم اصلا خوب نیست..
