به یاد مامانم

خدا کنه هیچ کس با غم اینطوری روبرو نشه

 اصلا خوشحال نیستم

اینهمه اطرافیان استرس ج ن گ و موش ک داشتند و رفتند بیرون شهر

اما من از صدای ب م ب ها و پد آ فن د اصلا نمیترسیدم

فقط از خدا خواستم اگر قرار به مردن باشه مک و بچه هام باهم بریم

بچه هام بی مادر نشن

بی مادری خیلی سخته

کاش اینهمه خوب نبودن مادرها

روز سالگردش هیچکس نبود که مراسم بگیریم

همه با مادرهاشون رفتند جای امن

اما من مادرم زنگ نزد که دخترم نترس.بیا بریم با هم

خودم رفتم سر خاکش

سنگ رو شستم و گل پر پر کردم

دوستان

حتی نمینونم کلمات مربوط به محل دفن مادرم رو راحت تایپ کنم

من بچه نیستم و ادم شاخصی در بین اطرافیانم

اما حتی توان ندارم بهم بگن خدا مادرتو رحمت کنه

دردی که بااین جمله میره توی وجودم خیلی وحشتناکه

کاش مامانم اینقدر زود پر پر نمیشد

زنگ زدم آسایشگاه معلولین ذهنی دختران که توی شهرک نزدیکه

پرسیدم دخترها چی لازم دارن

گفتند دلشون بستنی میخواد

نکته عجیب این بود که اسم اون بستنی رو گفتند که مامانم خیلی دوستش داشت

منم رفتم به تعداد درخواستی همون لحظه تهیه کردم 

واقعا مامانم هم دلش تنگ شده برامون؟

دختر خوبی نشدم

یعنی اذیتهای کودکی مو براش جبران نکردم

براش باعث افتخار بودم

تو زندگی مشترک سعی کردم با درایت باشم و مشکلاتم با همسرم رو ازش مخفی کنم یا راه حل براشون پیدا کنم تا  بار فکری روی دوش اون نباشم

اما آرزوی پیر شدن کنار مامانم شد حسرتم