به نظرم اگه همه چی به وقتش باشه انگار آدم خوب زندگی میکنه.
مثلا اگه یه زمانی آدما دلشون میخواد برن تو پارک و با دوستاشون بستنی قیفی بخورن و با دیدن یه گربه از خنده غش کنن اون میشه زندگی کردن نه اینکه حسرت همه چی رو دلمون بمونه برای بعد.
یه زمانی به خودمون میاییم و میبینیم اصلا زندگی نکردیم