امروز تولدمه. بابام کلا نیستش. شبا خونه نمیاد. زنگ نمیزنه. بچه طلاق هم نیستم. الان 10 روزه وضعیت مملکت این شکلیه درسته شهر ما ارومه اما تو این 10 روز نه اومد خونه نه زنگ زد. کار امروز و دیروزش هم نیست از بچگیم همینطور بوده. ولی خب مثلا روز سال تحویل میاد. روز تولدامون زنگ میزنه. امروز صبح دیدم زنگ زد عمدا برنداشتم. به مامانم گفتم بهش بگه مگه عمو یا داییمه زنگ میزنه؟ نباید تولد بچش خونه باشه؟ نمیخوام اینجوری تبریک بگه. اونم پیام داده زده به در اینکه من اینهمه کار میکنم فلان میکنم..... بخدا حسرت به دل یه چایی خوردن و بیرون رفتن با بابام موندم.
خب بهش بگید
بنده خدا کارش اینجوریه
مجبورش میکنن
ولی بگید مثلا بابا یه شب بریم بیرون
درخواست کنی بهتره تا دلخوری و ناراحتی
چقدر شرایطت شبیه به من هستش
کاملا حق داری
روزی که اومد دلخوریت رو محترمانه مطرح کن
دلت تنگ شده و حق داری بگو می‌خوام با هم وقت بگذرونیم
یکمم خودت و لوس کن😃
من بابام توخونس کاری نداره اما هیچ محبتی نداره به ما فقط همرامون ناهار یا شام میخوره بازم خداروشکر پدرت داره کار میکنه زحمت میکشه خدانگهدارش باشه همون زنگ هم بنظر کار قشنگیه
ولی هیچ حس صمیمتی بین ما نیست. کلا در طول سال انگار نیست. در ماه بخدا اگه 5 شب بیاد خونه که نمیاد. الان یهویی بعد 10 روز بی خبری زنگ زده. خب یعنی چی؟ مگه بابا فقط برای تولد و عیده؟ من نباید با بابام یه فیلم ببینم یه چای بخورم؟ یه حرفی باهاش بزنم
یعنی جدا زندگی میکنن؟
بنظرم حق با شماست درسته زحمت میکشه و کار میکنه ولی خب برا آرامش خونواده کاز مسکنه و یه تایمی باید در کنار خونواده و پیش بچه ها و خانمش باشه ،شغل پدرتون چیه؟
شغلش چیه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
48 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
