بخاطر این شرایط، اومدیم خونه مادرشوهرم اینا
چون هیچجا رو نداشتیم بشه رفت. خانواده خودمم خیلی دورن.
دعوامون شد
من هرچی آروم تر حرف زدم؛ شوهرم بدتر باهام حرف زد.
جوری رفتار کرد که حس کردم اصلا این مردو نمیشناسم.
دلم دیگه باهاش صاف نمیشه... بغض دارم
کاش شرایط اینطور نبود میرفتم خونه خودم یا خانوادم
دقیقا مام قهریم
انتخاب اشتباه پیش میاد
اتفاقا اکثرا تو دو جبهه می‌جنگن
انقدر تو خونه موندیم همش دعوا داریم و میپریم به هم
مقصر دعوا شما بودی یا همسرتون
من و نامزدم‌هم همین طور البته اون چون کارهاش به هم ریخت عصبی شده
خب خونه خودتون چرا نموندید
برو مجبور به پذیرش شرایط نیستی
خب دیگه عزیز.. جلو خانوادش نازش بیشتر میشه و روش باز میشه
خود من هم همین بدبختی رو داشتم از وقتی بخاطر خرید خونه رفتیم خونه مادرش همش داستان داشتیم حتی حالا که جداییم..
ناراحت نباش بقیه هم متحد نیستن
ما حتی مسافتی هم دوریم
اون و بچه‌ها رفتن
من هنوز تهرانم
دعوامون هم میشه
ولی برام مهم نیست
تو هم اهمیت نده
مردها در نهایت منت‌کشی می‌کنن
