همش تو گوشیه
هر وقت برسه خونه فقط یه سلام و بوس وبغل میکنه باز میره تو گوشی
یا توی اینستاست یا بازی میکنه
چند بار بهش گفتم چقد ناراحت میشم ولی میگه تو گوشی نباشم چیکار کنم؟ میگم بیا با هم حرف بزنیم میگه حرفی ندارم
خب بهش بگو که جدی باهاس حرف داری سرسری نگو، نگو هم ناراحت میشی و اینا جدی بهش بگو کمترش کنه
چقد شوهر منه این
از بیرون میاد هیچی تعریف نمیکنه انگار دوختن دهنشو
متأسفانه همسر منم اينجور بود و يروز يواشكي رمز گوشيش فهميدم و چيزايي ديدم كه نبايد ميديدم
من اگ فکرم درگیر باشه احساس ناراحتی یا حس کنم سختی خیلی داره بهم فشار میاره برای اینکه فراموش کنم دور شم از همچی و حس بدمو به اطرافیانم منتقل نکنم ترجیح میدم تو اکسپلور اینستا یا هرجایی ک حواسمو پرت میکنه برم البته شوهرتو نمیدونم شاید اونم تو شرایطی مصل منه
اگه حرفی ندارن باهاتون پس دلیلی هم نباید داشته باشه ک باشما ازدواج میکرد میرفت با گوشی شون وقتش میگذروند نه با یک خانم ازدواج کنه
برنامه بچین
مهمونی بده
مهمونی برید
دوستان ،خانوادگی،
دونفره برید پارک
شام بپز وسایل ببند دونفری برید بیرون بخورید یا ببرید خونه مامانت خونه مامانش
دورش را شلوغ کن تا از تنهایی پناه به اینستا و آدم هاش نبره
پلی استیشن بخر دونفری بازی کنید و شرط ببندید
ببین اکثر مردان همینجوری ان من هر مردی رو میبینم تو گوشیه پدرم برادرم برادرشوهرام شوهرم انگار همدم یه عده شده گوشی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
