قبل ازدواج یه ادم موفق هرچی میخواستم باید به دست میاوردم واسه خواسته هام میجنگیدم حرفامو میزدم هر جور دوست داشتم لباس میپوشیدم ارایش میکردم
الان کلا ازادیم رفته که هیچ نه ارزویی نه خواسته ای نه لباسی نه ارایشی من مردم فقط جسمم زندس از شوهرم میترسم هرچی میگه میگم چشم دلم خیلی پره خودم نیستم دیگه به هیچی دلخوش نیستم به هیچی به خدا میخوام بمیرم دوسش دارم نمیخوام دل بکنم ازش
چرا؟
همسرت بد دله؟
پس مفهوم ازدواج رو درست متوجه نشدی
ازدواج یعنی کامل شدن در کنار هم
دلیل ترسات رو پیدا کن
متاسفانه منم قبل ازدواج پر هدف بودم اما بعد ازدواج پر از محدودیت
حالمون یکیه
ابن کلا تو رو محدود کرده عروسک دست اونی مگه
مشاور روانشناس
خب
نباید با کسی که شبیه خودت نبود ازدواج میکردی
الان تمام چیزایی که گفتی برای من عادیه (البته دو بخش آخرو فاکتور بگیر)
نه این که تو خونواده ی مذهبی بزرگ شده باشم نه
خودم انتخاب کردم که اینطوری بخوام زندگی کنم بهتره
الانم یا تو شبیه اون میشی، یا اون شبیه تو، یا جنگ میشه
