تو‌سی سالگی حالم خوب نیست، به هر چیزی امیدوار میشم ، نا امیدم میکنه، خیلی کوتاهی کردم در حق خودم توی تمام این سال‌ها، گاهی وقتا واقعا دیر میشه. بعد از یه نامزدی تلخ. و جدایی دیگه نتونستم ازدواج کنم ، نه تونستم درسمو ادامه بدم،
همش میخوام مثبت نگری کنم ولی نمیشه، خودم با دستای خودم آینده تباه کردم،
تصور اینکه پنج ساله دیگه یه زن سی و پنج ساله ی بدون سرانجامم. آزارم میده،
واقعا شما راضی هستید از سرنوشتتون؟
نه منم سي سالمه مثل شمام دنيا اوني نشد كه مي بايست
مگه سرانجام فقط به ازدواج کردنه برو حالشو ببر ولی زندگیت لذت ببر.به درس خوندن هم نیست .هرکاری که علاقه داری بکن
عزیزم حالا که شده با فسردگی بقیش خراب نکن.
مطمعنا هركسي تو زندگيش اشتباهاتي داشته سعي كن ازشون درس بگيري و بيشتر به داشتهات و تواناييات فك كن
😞😞😞
هیچوقت دیر نیست عزیزم. الانم میتونی شروع کنی
خوبه حالا شما تو سی سالگی این حسو داری ... منو بگو...💔
اکثر ادما از زندگی و حالشون راضی نیستن شما سی سالته مییگی چرا مجردی و من ۱۸ سالمه ی پسر هشت ماهه دارم مث شما راضی نیستم دوس دارم جای شما بودم
من امروز حالم خوب نیس، بهتره چیزی نگم😔😔
باهمه رنجهایی که کشیدم معتقدم روزهای خوب یه روزی میان.....
پس راضیم
تا پنج سال دیگه زمان زیادیه.
با این فکرا همه چیز رو بدترش نکن.
یه تکونی بخودت بده
بی سرانجامم؟؟!! من نمیفهمم مگه سرانجام شوهر کردنه و درس خوندنه؟! دیدتون به زندگی غلطه واقعا یه سوال میپرسم شرایط ازدواج و درس خوندن براتون پیش نیومد یا خودتون کاهلی کردین؟
