چرا اینجا همه از شوهر کردن متنفرنن

من یکم مرد ستیز بودم تا وقتی با شوهرم آشنا شدم فهميدم مرد ها اگه مرد باشن خییییلی خوبن🙃♥️

اون اوایل همه ذوق دارند و با عشق ازدواج می کنند 

ولی بعدش مشکلات شروع میشه 

چون اغلب مردای ایرانی رفتار درست با زن رو بلد نیستن 

کلا بعد چند سال خانم ها خسته و افسیرده میشن چون چیزی که میخواستن تو زندگی مشترک به دست نمیارن 

چون اغلب مواقع فشار جسمی و روحی زندگی روی زنه.

مردا با ازدواج یکی رو دارن که بچه هاشونو نگه داره، خونه شونو تمیز کنه، لباسهاشونو بشوره، غذای گرم براشون حاضر کنه، نیاز ج...سی شونو رفع کنه، زندگی شونو مدیریت کنه، اگه شاغل باشه کمک خرجشون بشه و...

ولی خانما با ازدواج باید بدون حقوق و بازنشستگی تا اخر عمر فقط کار کنن. تازه خانواده نکبت شوهرشونم تحمل کنن

واقعا عادلانه نیست.

آخه تا با یکی چند سال زندگی نکنی واقعا نمی‌فهمی مرد خوبی هست یا نه اصلا شاید مرد خوبی باشه ولی تو زندگی می بینی اصلا شبیه هم نیستید چیزی که تو دوران آشنایی مشخص نمیشه 

والا ما هم با علاقه و شناخت با هم ازدواج کردیم 

هم دوست بودیم هم کلی مشاوره قبل ازدواج رفتیم 

ولی من الان از ازدواجم راضی نیستم چون شوهرم اشکالاتی داره که اصلا اون زمان مشخص نبود یا اگه بود من چون برام مهم نبود بهش اهمیت ندادم 

ب نظرم ازدواج باید اول عاقلانه باشه 

همیشه میگم خانواده خانواده خانواده بعضی وقتا حتی مهمتر از خود اقا پسرن اون وقت دخترای ما میگن خودش پسر خوبیه نمیخاییم با خانواده ازدواج کنیم ک بعد چن سال دیگه میان گلگی ک بعلهه اینجورن اونجورن 

توقعات بیجا اکثر خانما توقع دارن شوهرشون بعد ازدواج بشه غلام حلقه بگوش خانم و هانواده شو ببوسه بزاره کناار در حالی ک همین خانم همیشه خونه خانواده اش پلاسه 

یا خانم توقع شاهزاده با اسب سفید و داره پولدار و فلان و این با تورم و اقتصاد امروز ایران اصن خنده داره 

دخترا توقع چیزایی از پسرا دارن ک پدرشون تو ۶۰ سالگی نداره هنوز 

برعکسشم هست مردا فک میکنن دیگه ازدواج کردن ب دست اوردن تموم شد. توجه و عشق و علاقه رو میذارن کنار 

یا فک میکنن نوکر استخدام کردن برا خونشون خودشون دست ب سیاه و سفید نمیزنن 

بعضی فک میکنن همین ک زن غذا و لباس داره نباید دیگه چیزی بخاد 

و خیلییییی موارد دیگه 

متاسفانه درک متقابل سازش کردن تفاهم داشتن دیگه قراموش شده 

بقیه رو نمیدونم 

اما من شکر خدا الحمدلله ۱۶ ساله ازدواج کردم 

هنوز دوستش دارم مثل روز اول 

درسته گاهی اختلاف نظر داریم توی یک مساله  یا حال شخصیمون خوب نیست ...

اما

هنوز براش عطر سفارش میدم 

هنوز ده دقیقه دیر کنه قلبم فشرده میشه 

خدا گواه هست توی این سالها یکبار گلگی اونو پیش خانوادم نکردم برای همین بهش احترام ویژه میزارن 

ناراحت بشم تو دلم میزارم تو وقت مناسب بهش میگم .

دقیقا 

من خودم شاغلم کارهای خونه و بچه رو انجام میدم 

اصلا تا اینجا قضیه مشکلی وجود نداره 

ولی شوهرم تا حالا نشده جز مواد غذایی و خوراکی که همیشه بهترین رو میگیره بگه بیا بریم فلان چیز رو برای خونه بخریم 

بیا امشب شام بریم بیرون 

بیا فلان مسافرت رو بریم 

همه اینا رو انجام میدیم ولی همیشه با اصرار من 

من هم واقعا کم آوردم میگم چقدر برای هر چیزی باید اصرار کنم حتی چیزایی که خودم پولش رو میدم 

آنقدر این منفعل بودن اذیتم می کنه باعث شده پیشرفتمون کم باشه که واقعا خسته ام کرده 

همیشه حس می کنم دارم تنهایی زندگی می کنم با این فرق که مسئولیت خونه و زندگی و بچه هم گردن خودمه