هفته ب هفته وقت نمیکنم حموم برم,,حالت تهوع گرفتم از شدت کار,کسی ندارم کمکم باشه هیچ کسی,,بخدا بچم اگه خودش ج...بده از گریه و دستم بند باشه شوهرم حتی یک لحظه بغلش نمیگیره و سرش بند نمیکنه
اوف ما ک بیشتر بحثامون سر دخترمه. شوهرمم کمک ک نمیکنه هیچ .انقدر لوس میکنه دخترمو ک نه خودم حریفش میشم نه خودش ..
خواهشا مواظب باش باردار نشي تو اين اوضاع عزيزم
چند سالشه بچه
منم سر بچه یک وقتایی شوهرم نفرین میکنم ادم چقدر صبر داره مگه,,,توقع داره فقط کلفتی کنم و اول سحر بلند شم نهار بذارم,,اخه مردک وقتی بچه تا نصفه شب نمیخوابه من چطور اول سحر بیدار باشم ک نهار بذارم میگه بی مسیولیتی,و بی برنامه,,,اخه مگه بچه کارهاش قابل پیش بینیه ک برنامه ثابت امورا ت داشته باشم,,,,
همین بچه برا هفت پشتم بس,بچم اروم نیس,یکسر نق و گریه و...همین بیشتر بی اعصابم میکنه
منم مثل شماها قبل زایمان میگفتم بچه دردسر داره مشکل ایجاد میکنه با اینکه خودم خواستم بچه دار بشم همش اه و ناله میکردم اما الان که پسرمو از دست دادم زندگیم شده زهرمار تو رو خدا قدر بچه هاتونوبدونید بچه ها عشقن درسته سختی داره ولی خیلی شیرینه
روحم خسته اس زندگی تهوع اور شده برام,بچم زیر دو سال
خب عزیزم ی کمکی بگیر برا خودت حداقل.برا شوهرتم با زبون نرم و با سیاست کمک بگیر یادش بده
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
