از بچگی درونگرا بودم و هستم
گوشه نشین بودم
به مرور که بزرگتر شدم هعی دور و ورم رو دیدم زده شدم
یکی رو پیدا میکردم چشم هیز
یکی بد دهن ، و فحش خانوادگی و...
هعی دوست های دور و ورم کم شد چون از هرکسی ی عیبی میدیدم
رو خودمم تاثیر ب سزایی گذاشتن
خودم با کسی یکی دو سال خوب شم به مرور بد دهن میشم ولی بین خودمون
تا حالا پیش نیومده به دوستام یا و... فحش پدر و مادر بدم
دوست خوب تا حدودی اینایی اند که پسر های مومنی هستن ، قران خونن و...
که اکثرا بسیجی و .. که نمیسازیم با هم
ی حس بدی دارم کلا تنهام
میدونم خوبی هایی داره ولی زده دارم میشم