اینو از تجربیات کسی میشنوید که برای شوهر دلسوزی کرد تجربیات ۶سال زندگیمو گفتم
الان ب جایی رسیده بگم میگه تو هم درس میخوندی کار‌میکردی حقوق داشتی چیز بیشتر بخوام با تمام پرویی با من اینجوری حرف میزنه ببینید هرچی بشه هیمنو میگه بعدش حرف طلاقو اینحور چیزا با اینک من هنوز مریضم
اوایل شوهرم فرشته بود هیچی نداشت گفتم غرورش نشکنه ولی. بخدا اشتباه بود تا عمر دارم این رسالت ک برای شوهر دلسوزی نکنید به فکر خودتون باشید
اینک حتما مستقل شید و اصلا برای شوهر دلسوزی نکنید
شغل شوهرت چیه؟
تحصیلات دوتاتون چیه؟
تعادل خیلی مهمه توی زندگی ، نه که کامل خودت رو فراموش کنی و فقط شوهر ، نه که فقط به خودت فکر کنی و بگی گور بابای شوهر . یه جاهایی خانوم فداکاری کنه ، یه جاهایی آقا
خب الان بهش بگو بخر
منم قبلا این حرفارو میگفتم کسیک نصیحت میکرد از دل عمق طرف خبر نداشتم چی شد و کجا چیشد
ببین اونقد زیر بار فشار اوایل ازدواج ک هیچی نداری میشی اومقد بهت فشار میاد اصلا نمیفهمی تعادل چیه ببین میدونم درک نمیکنی چون منم درک نیمکردم
میخوام بهت بگم شرایط همه یکی نیس شرایط اصلا یجوری میشه ک واقعا قصدشو نداشتی نیمدونی اصلا تعادله زندکی یا ن
الان من حس میکنم تعادل زندگی رو نگه داشنم ولی انگاری تعادل نبود
چیشده الات
عزیزم بنظرم شوهر شما این ویژگی رو داشته و وقتی شرایطش اوکی شده خودش رو نشون داده...
حالا راهکارم اینه اصلا باهاش بحث راه ننداز، مصرف گرا باش تا کم کم دستش بیاد، مثلا برا غذا درست کردن اصلا صرفه جویی نکن، یا وقتی میبره برا خرید، گرونترینارو بخر تا کم کم درست بشه ولی بحث به هیچ عنوان نکن
