نه عزیزم.گفتم از وقتی فهمید که ممکنه از زندگیش برم،کامل عوض شد.
الان یه حرکت یا حرف کوجیک که من ناراحت بشم،سریع از دلم در میاره.
بازم میگم من همراه خوبی تو زندگیش بودم.
اما دوست پسر ،قضیش فرق میکنه.پسرا قبل عروسی،خودشون رو خوب کنترل میکنن که بگن ما خوبیم.تازه مسیولیت ندارن،چرا باید به خودشون اجازه بی احترامی بدن؟همجین پسری رفتارش بع عروسی ده برابر بدتره.
پس نباید پاش بمونی.این نظر منه.مگر این که برای یه سری ویژگیهاش ،بخوای اینها رو نادیده بگیری که اشتباه محضه