سیزده سال متاهل بودم
تو اون سیزده سال حتی یکنفر یکبار شوهرمو دعوت نکرد خونش
حتی یکبار
شوهرم خونه ی هیچکدوم از فامیلای نزدیکمو ندید
مثلا خاله دایی عمه عمو، خیلی سرافکنده شدم
حتی چند بار دعوت کردم ، ولی بازم دعوت نمیکردن
مدتیه طلاق گرفتیم
جالبه بعد طلاق دعوتا شروع شده!
الان خالم میگه فلانی دعوتت کرده تو هم همه رو دعوت کن بیرون، منم نمیخوام ، اولا از اینکه خالم بجای من تصمیم میگیره بدم میاد، دوما به یاد اون روزا که همیشه بی کس و خجالت زده بودم پیش شوهرم دلم نمیخواد مهمونی بدم
نده خاله چکارس
کار خوبی میکنی
نه ایکنه بگم مقابل به مثل کردی نه
کلا معتقدم کسی که تو روزهای سخت ادم نیست بقیه روزها نباید باشه
الانک مجردی لزومی نداره دعوتت کنن و توقع ددعوت کردن از یه دختر مجرد داشته باشن
ول کن بابا عوضی دیده یک پولی داری دنبال خوش گذرونی با پول توه دعوت کن بیرون
فامیل چیه چرت مطلق ول کنید بالا
من عاشق مهمونیم ولی راستش یه لحظه خودمو گذاشتم جات
من دعوت نمی کردم ، در جواب خالمم می گفتم این آدما اگر اون موقع که من دعوتشون کرده بودم ، من و همسرم و دعوت می کردن و تف سر بالای من نمی شدن ، شاید زندگیم ادامه پیدا می کرد
سر همین موضوع طلاق گرفتی ؟
شاید همسرت ی مشکلی داشته عجیبه ک هیچ کس دعوت نکنه
و بلافاصله بعد رفتنش دعوتا شروع شده
در هر حال تو الان هیییییییییییییچ وظیفه ای برای جبران و دعوت نداری
حالا بذار 3 بار بری بعد دعوتی بدی
ی نفر ادمی دیگه
هر جور راحتی عمل کن. خاله چی کارست که تعیین تکلیف کنه .
نه بابا
خیلیم نمیشه رو این حساب کرد
همسر منم تا ۶ یا ۷ سال اول دعوت نمی کردن یعنی یجوری دعوتمون می کردن که میدونستن همسرم نمی تونن بیاد فقط چون مذهبی بود ، حالا اصلا به کسی کار ندارن ها حتی به من که خانومشم حرفی نمیزنه ولی نسبت بهش گارد داشتن
ولی بعد تقریبا ۷ سال و بعد فوت پدرم که تو مراسمای پدرم دیدنش دیگه بهتر شدن
