درمورد دانشگاه تهران اطلاعات زیادی ندارم ولی قطعا یه رتبه ی توپ میخواد دیگه...
ببین روانشناسی رشته ایه که گره خورده به فرضیه ها... و..
و چیزی که رو مخ منم بود اینکه مثل ریاضی یا مثل زیست شناسی یا حتی فارسی و عربی
یه علم اثبات شده ی قابل بررسیِ قابل مشاهده و مطمئن نیست.... یعنی خیلی نظریه داره... همشون نظر تعداد بسیار بالایی نظریه پردازه....
تو این رشته (لیسانسش که کلا خیلی پراکنده است و دروس بسیارررر زیاد هستند..و اموزش نمیبینی خیلی) بعد گرفتن ارشد و بعد از رفتن یه عالمه کارگاه و اینجور چیزا
باید بتونی متوجه ی اختلالات روانی و طرحواره ها
و در بیشتر موارد متوجه سبک رفتاری و فکری اشتباه ادمایی بشی که بهت مراجعه میکنند و بعد راهکار بدی بهشون...
خوب بشین فکر کن قبل از این که 4سال از عمرت رو بزاری...
روانشناسی مثلا مثل دکتر قلب و عروق شدن نیست که یه سری علائم کاملا مشخص و کاملاااااا اثبات شده ونود داشته باشه و خیلی راحت تشخیص بدی یا بتوتی مثلا از MRI و غیره استفاده کنی واسه تشخیص.... اما اگه علاقه داشته باشی خیلی خوبه