دیروز پسرم خیلی زود بیدار شد من یکم تو اتاقش نگهداشتم نره بیرون که شوهرم بخوابه یکساعتو نیم تو اتاق بودیم پسرمم هی میخاست بره بیرون اخر ساعت۹صبح اومدم بیرون گفتم حداقل صبحانه پسرمو بدم
شوهرمم شروع کرد غر زدن که باز منو بیدار کردین خسته شدم و هی نق نق نق
فقط نرو
گه خورد گفت
منم عصبی شدم گفتم چته نمیتونم بچه رو نگهدارم تا تو بیدار بشی که بچه ام کوچیکه حالیش نیست تورو میخاد از صبح هی میگه بابا
صبونشو گذاشتم تو سینی و گذاشتم جلوشو بچه رو بغل کردم رفتم باز تو اتاق
اونم صبونشو نخورد و رفت بیرون از خونه ظهر پیام داد ناهار نپز میگیرم منم هیچی نگفتم
و باید بهش میگفتی ناراحتی پاشو برو خونه بابات
خو بچه اس دیگه
بره گوش گیر بگیره استفاده کنه
غذا گرفت منم عصبی بود نخوردم فقط یه پسرم دادم و حالا شانس بد من پسرمم بازی درمیورد پاشو میزد تو غذا اذیت میکرد اخر عصبی شدم بچه رو گذاشتم زمین و رفتم تو اتاق بعد برگشته بهم میگه خیلی ناراحتی تو خونه متی برو خونه بابات
اخه این حرفه؟؟؟؟چیکار کردم مگه
مسکل از شوهرته چون اون خابش حساسه ... مگه توی اتاق نمیخوابید؟
پس کی می‌ره سره کار این
اگه شوهرت شیفت شب بوده باشه بهش حق بدین واقعاشیفت شب خیلی سخته
بعدش بیچاره رفته غذا گرفته یعنی اشتی دیگه نیایدکشش میدادی غذا روبایدمیخوردی
بنظرم ۵۰پنجاه مقصرین
مردها همینن شکم زیر شکم و خواب ، اینا همه خوب باشه خوبن نباشه به جای اخلاقشون میلنگه ، حساس نشو یه غلط اضافی کرد خودش هم می‌دونه بدون تو هیچ گوهی نمیتونه بخوره ببخشش تو یه موقعیت خوب بهش جدی تذکر بده بگو بدم میاد حرف مفت میزنی عصبی میشم بقیه اش با خودته گند اخلاقی و قهر و همه چیز
میخواستی بهش بگی بچه رو از خونه بابام نیوردم که. خودت تولیدش کردی پس باید اعصابشم داشته باشی
مثل اینکه دوستان بیشترازاسی ناراحتن
