دارم با دل شکسته می نویسم
دارم خفه میشم
من خیلی اشتباه کردم تو اوج نوجوونی و پاکی و هوش وزیبایی من ساده یه دفعه عاشق پسری شدم که پس زد منو
اون همه کاره بود ومن فکر کردم ایراد از منه خودمو باختم درسم که عالی بود افت کرد ایمانمو گذاشتم زیرپا افتادم دنبالش
فکرووقتمو گرفت ومن از آرزوهام وفرصت کنکور جا موندم
بعد گذاشت رفت ومن بیشتر باختم همون موقع شوهرم اومد خواستگاری
خبببب
خب
برای هممون ی دوران گمراهی و بچگی هست افسوس نخور
خب
خب..لایک
بعد چیشد
شب بخیر لطفا رسیدگی کنین همه جا هستن تبلیغ تاپیکشونو میکنن زشته بخدا
خب
لیاقتتو نداشته گمشده رفته دیگه اصلا فکرم نکن بهش ب زندگیه الانت فکر کن و سعی کن بهترینارو تجربه کنی از این ب بعد
که کاش نمیومد کاش هیچ وقت منو نمیدید برای فرار ازفکر اون و برای اینکه بیشتر خودمو نبازم بااینکه هیچ سنخیتی باهم نداشتیم بله گفتم وازچاله افتادم توچاه
دعواها شروع شد تونامزدی فهمیدم عصبیه خسبسه دست بزن داره جربزه نداره
باز ازترس آبرو وحرف مردم ادامه دادم بعدعروسی همش کارم شد گریه مادرش شروع کرد بدگویی بین فامیل چون گفتم طلاق میخوام
شوهرم گفت برو منکه عشق وحالمو باهات کردم آتیش گرفتم بااین جمله اش.بعد گفت بیاتازمان طلاق فقط جنسی باهم باشیم سوختم فقط سوختم
مصمم شدم برای طلاق این بار فامیل نذاشتن گفتن بچه داری
کاش لال میشدن
باز دست ازپا دراز تر برگشتم
بعد برای فرار از تنهایی بچه اول بچه دوم
گفتم عیب نداره با بچه هام خوش باشم
ولی مگه میذاره
نداری
اخلاق تندش
تا سرکوچه انقدر داد میزنه فحش بد میده نفرین میکنه میزنه که برمیگردیم
عصبی شدم
خودم باعث بدبختیام شدم
الان با گریه مینویسم
منی ک پل های پشت سرمو خراب کردم
خودمو بچه هامو نابود کردم
دعام کنید
از تنهایی گریه .....
بی کسی .....
وااای خوب الان اقدام کن چجوری بایه مرد بی غیرت داری زندگی میکنی عزیزم بچتم خداش بزرگه اتفاقی نمیفته
