دلم خیلییی گرفته 28 سالمه ، 23 ساله بودم متوجه شدم مادرم بیماری لاعلاجی گرفته و کشندس، یه بیماری وحشتناک که کاملا فلجش کرد، جوری که با شیشه شیر بچه بهش مایعات میدادم ، مامان عزیزم 5 سال بعدش در اثر همین بیماری از دنیا رفت، مچاله شدم تو این پنج سال ، درس خوندم، مریض داری کردم ، خونه داری کردم ، فقط خودم بودم و برادرم ، خیلی سختی کشیدیم ، هفت ماه از فوتش میگذره ، دو روز مونده به چهلمش بود که خالم و پسرش اومدن از شهرستان خون ما تا پسرخالم بزن دکتر، فک میکردیم یه مریضی سادس ولی سرطان بود، الان نزدیک پنج شیش ماهه که خونه ما مستقرن. شرایط پسرخالم خیلی شبیه مامانمه، اونم تو بستره و من هنوز که هنوزه از غصه مریض و مریض داری خلاص نشدم، امروز رفتم سرخاک مامانم کلی گریه گردم، کلی گله کردم که مامان چرا قرار نیست منم یکم خستگی در کنم ، همون جا بودم که دوست دوره کارشناسیم عکسای عروسی خودش و دوست مشترک دیگمون رو فرستاد، نشون مامانم دادم گفتم نگاه مامان دوستام همه ازدواج کردن و خوشن، اما من بیچاره فقط دارم عذاب میکشم، تا حالا پارک نرفتم ، هیچ عشقی رو تجربه نکردم ، همش یا درس خوندم، یا زحمت خونه داری و مهمون داری مریض داری
دلم گرفته پر از حسرتم
