من ۱۵سالمه و متاسفانه تنبلی تخمدان دارم واقعا اذیتم سر هر موقع عقب میافته کلی استرس رو باید تحمل کنم تماما تپش قلب دارم مشکلات گوارشی یا اشتها ندارم یا خیلی میخوری میکنم هر زمان هم عقب نیافته کمرد درد و شکم درد شدید تحمل میکنم زود عصبی میشم و بشدت هم زود رنجم انقدر خودم رو آزار دادم که علت بیاریم هم همین می دونم
حس میکنم مشکل از درونه که میزنه به اعضای بدنم
آدم شادی نیستم یعنی نمیتونم شادباشم هیچ چیز منو به وجه نمیاره
نه از آرایش کردن و درست کردن موهام لذت میبرم
ونه حتی بیرون رفتن و مسافرت
با اینکه کل روز مشغول درس و زبان خوندم به هیچ کدومشون اون عشق رو ندارم لذت نمیبردم
به آدم هایی که به کوچکترین چیزا لذت میبرن حسادت میکنن
فقط دوست دارم تنها باشم هیچکی دورم نباشه و فقط کتاب بخونم و برم طبیعت بچرخم و راجب کتاب مورد علاقم با بقیه صحبت کنم و تماما گوش بدن
بشدت جمع گریز و زود رنجم و واقعا نیاز داشتم به کسی که یکبار هم شده اینو به یادم نیاره یکم هم شده همدردی کنه محبت کنه حالمو خوب کنه
همیشه سعی کردم بقیه رو خوشحال کنم هیچوقت دیت خالی خونه نیومدم واسه هرکی شده یه هدیه ای خریدم ولی هرکی هر کاری برای کرد منت اشم گذاشت
من با بقیه همسنام متفاوت ترم چیزای دیگه منو خوشحال میکنه ولی کاشکی نبودم کاشکی نثل همونا بودم
از بچگی سعی کردم بهترین بچه باشم
و واقعا میبینم طرف هزارتا دوست پسر و کوفت و زهرمار داره چقدر بهش محبت میشه
من سر کوچکترین مسائل آزار باید ببینم چرا اتاقت نامرتبه و ...
هرموقع هم راجب خودم و روحیاتم حرف میزنم چیزی جز اینکه ار بقیه یادبگیر نصیبم نشد
من نمیتونم آدما رو تغیر بدم ولی هنوز به پذیرش این موضوع هم نرسیدم و کاملا متوجم بدنم داره تاوانشو پس میده