👇
يکى از اصحاب امام جعفر صادق عليه السلام حکايت کند
روزى در مِنى و عرفات در حضور آن حضرت مشغول خوردن انگور بوديم،
➖️ که فقيرى آمد و تقاضاى کمک کرد.
حضرت يک خوشه انگور به آن فقير داد،🍇
فقير گفت: انگور نمىخواهم، چنانچه درهم و دينارى داريد، کمک نمائيد؟💰
امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند به تو کمک نمايد.
و فقير مقدارى راه رفت و سپس بازگشت و همان مقدار انگور را درخواست کرد، ولى حضرت چيزى به او نداد و فقط فرمود: خدا به تو کمک نمايد.
➖️بعد از آن، فقيرى ديگر آمد و درخواست کمک کرد؟
حضرت چند دانه انگور به او داد، فقير آن چند دانه انگور را گرفت 🌾 گفت: «الحمد للّه ربّ العالمين» که خداوند مهربان مرا روزى داد؛
و چون که خواست برود امام عليه السلام به او فرمود:
صبر کن؛ و دو دست مبارک خود را پر از انگور کرد و تحويل او داد.
🌾فقير بار ديگر خداى تعالى را شکر و سپاس گفت؛ و خواست حرکت کند که برود،
حضرت فرمود: چقدر پول همراه دارى؟
فقير پول هاى خود را که حدود بيست درهم بود نشان داد و حضرت نيز به همان مقدار درهم به او کمک نمود.
🌾هنگامى که فقير پول ها را از آن حضرت گرفت، شکر و سپاس خداى را به جا آورد. و حرکت کرد تا برود،
حضرت فرمود: صبر کن و سپس پيراهن خود را درآورد و تحويل آن فقير داد و فرمود: آن را بپوش،
🌾فقير پيراهن را گرفت و پس از شکر خدا، نيز از آن حضرت سپاس، به جاى آورد؛ و دعاى خيرى در حقّ حضرت کرد و رفت
❇️«پیامبر گرامی صلیالله علیه و آله و سلم»:
لایَشكُرُ اللهَ مَن لَم یَشكُرِ النّاسَ.
كسی كه از مردم (در برابر محبتهای آنها) سپاسگزاری نكند خدا را سپاسگزاری نكرده است. (الفقیه، ج ٢، ص ٣٤٣)