دانشجوهامو خیلی دوست دارم

درسته ❤️‍🔥 ممنونم عزیزم

اِ نمی‌دونستم 😍❤️

انقدر اکثراً با تعجب و مسخرگی ناامیدمون می‌کنن از این‌که آدم نجیب و پاکدامن برات پیدا نمی‌شه که حقیقتاً گاهی از شدت احساس ناامنی و اضطراب و تنهایی فقط دلم می‌خواد بمیرم (البته بیش‌تر وقتایی که از نظر روحی در شرایط بد و آسیب‌پذیری هستم، مثل دوران پیش‌از قاعدگی).

شاید تعجب کنید از حساسیتم، اما من به هر چیزی که دلخوشیم بود و دلم می‌خواست نرسیدم یا از دستش دادم و این‌که از این مورد هم می‌خوان ناامیدم کنن واقعاً دیگه هیچی برام باقی نمی‌ذاره. بی‌انصافیه رفتارشون، و این‌طور مطلق حرف‌زدنشون هم به‌دور از عقله حقیقتاً. چون ما حتی در مورد جوامع غربی و آزاد هم نمی‌تونیم ادعا کنیم که صددرصدِ جامعه تجربه‌ی روابط جنسی دارن. تازه اونجا که محدودیت‌ها و شرایط اینجا رو نداره.

هر کسی روی چیزی حساسه و منم انقدر از آدمایی که در جامعه‌ی ما روابط نامشروع داشتن و بابتش دروغ گفتن و به خودشون و بقیه خسارت زدن، آسیبِ روانی و اعتمادی دیدم که این حرف برام خیلی گرون تموم می‌شه و حساسیت‌زاست و حتی متأسفانه من‌و دچار حمله اضطرابی می‌کنه. خیلی هم تلاش کردم برام عادی بشه اما بدتر شد. این دو روز هم که متأسفانه دقیقاً روزای قبل از پریودمه، دو نفر انگار که خیال کنن وظیفه‌شونه، مدام اصرااار که: نه چنین پسری دیگه مطلقاً وجود نداره!

واقعاً نمی‌بخشمون چون حال ناآرومِ این دورانِ حساس رو برام خیلی ناآروم‌تر کردن با لجاجت و اصرار روی حرفی که صرفاً دلشون می‌خواد بگن. فکر می‌کنن ضمیر ناخودآگاه من با این حرفشون می‌گه: «اِ؟ خب، پس دیگه حساس نباشم و کشش و تمایلم رو تغییر بدم!!» همین‌قدر ساده و مسخره در مورد حساسیت‌های عمیق درونی انسان تصور می‌کنن.

مردم ما متأسفانه وقتی چیزی رایج می‌شه، دلشون می‌خواد روشن‌فکرانه وانمود کنن که همههه دیگه در همون دسته‌ان و تویی که دنبال چیزی غیر از این هستی عجیب و احمق و آنرمالی!

راستش این میزان جوگیری و باری‌به‌هرجهت بودن در آدما رو درک نمی‌کنم و این‌که هر چیزی راحت براشون عادی می‌شه و ظاهرا کنار میان با چیزی که تا دیروز واسه‌شون قبیح بوده.

می‌دونم اثرات پی‌ام‌اسه، اما این دو روز هیچ میل و رغبتی به زندگی در خودم حس نمی‌کنم و احساس می‌کنم در این دنیا اضافی‌ام.

والا دخترایی رو دیدم که خودشون اهل روابط پنهانی و دوست‌پسر بودن و نهایتاً پسر نجیبی سراغشون اومده که اهل این چیزا نبوده. چرا فقط سهم من باید هیچ باشه؟ سهمم توی هر چیزی از کوچیک تا بزرگ توی ۱۵ سال اخیر فقط ناکامی بوده... خسته شدم.

ببخشید دوباره پیام دادم.

حقیقتاً دیگه شرم داشتم مزاحم بشم.

اما

بدبختانه هیچ‌کس رو برای حرف‌زدن ندارم و دو روزه که حالم بده و هیچ‌کس نمی‌گه چته؟ حتی امروز با این‌که برام سخت بود، از مادرم درخواست کردم که کار آشپزخونه رو ول کنه و بیاد کنار من چون حال خیلی نامساعدی دارم، اما نیومد! :) انگار تا وقتی جون ندی کسی باور نمی‌کنه چقدر حالت بده...

حالا من که جرئت و جسارت خودکشی، اما گاهی با خودم فکر می‌کنم که همین سهل‌انگاریا شاید زمینه‌ی مرگ خیلی از آدمای بدحال رو رقم زده! کاش انقدر ساده نگیرن...

ممنونم عزیزم. 😘

امیدوارم این چند روز هم بگذره و از این حال بد و حس پوچی عمیق و مرگ بیرون بیام.

من با اجازه براتون درخواست دوستی می‌فرستم که گمتون نکنم. البته زیاد نی‌نی‌سایت نمیام و صرفاً می‌خوام ارتباط کلاً قطع نشه.

جالبه که دقیقاً روانشناس منم می‌گفت: منی که سال‌هاست دارم دخترا و پسرای مختلف رو می‌بینم، بهت می‌گم همچین پسرایی هنوزم هستن و موارد مختلفی دیدم. هرچند مثل ریگ نریخته توی خیابون که بری جمع کنی. اما هستن، چه دختر و چه پسر... و جالبه که برخلاف نظر عوام که معتقدن "دختر پاک شاید پیدا بشه اما پسر پاک هرگز!" اون تأکید داشت که: طبق دو دهه فعالیت و برخورد بهت می‌گم نه تعداد پسراش هم کم‌تر از دخترا نیست و تقریباً برابرن.

جالبه مردم حرفای عوامانه‌شون رو به‌زووور می‌خوان بهت تحمیل کنن. من که واقعاً دیگه می‌ترسم از این‌که با کسی حرف بزنم و باز چرت‌وپرتای کلیشه‌ای مطلق بشنوم.

چقدر مهرررربوووننن

🥹😭

من همیشه حس میکردم مسحره میکنن ترم اولی هارو