خانم های خانه دار

ای سرزمین! کدام فرزندها، در کدام نسل ها، تورا آزاد، آباد و سربلند با چشمانِ باورِ خود خواهند دید؟                                                                                                                    یادت باشه اولین قانون رها کردنه. و تلاش بدون خواستن.. وقتی خواستن رو ترک کنی جادوی درونت مقدس میشه درست مثل یک نوزاد که حضورش توی این دنیا ی جادوی مقدسه، چون خودش نمیخواد بیاد و می‌آد. مثل مرگ که جادوی دروازه دومه.. مقدسه چون خودت برای مردن تلاش و تقلا نمیکنی... ولی وقتی تقلا کنی و بخوای خودکشی کنی دیگه مقدس نیست. مثل همین جوونه گیاه نگاش کن، مقدسه چون نمیخواسته به زور از دل خاک بیرون بیاد. فقط تلاش رهاشده اش اونو به اینجا رسونده. تلاش رهاشده.... اره.. تلاش رهاشده...و قانون دوم بازگشت هست.. هر جادوگری باید بدونه که هر کاری بکنه عاقبت به خودش برمیگرده. برگشتِ عملش شاید دیر بشه ولی میرانا شک نکن هر کاری بلاخره به همون شخص برمیگرده چون فکر و عمل هر کسی در واقع همون کسه. برای همین هیچوقت سراغ جادوی سیاه و آزار دیگران نرو.. حتی اگر خودت اذیت شدی و رنج کشیدی انتقام رو رها کن. بی دریغ و رها باش... که تا رها نباشی راهی برای جاری شدن پیدا نمیکنی... 

کاش میشد صداتو از پشت هیاهوی باد شنید 🙂🫠🙃🥲

شهر پره اَ مرداى عزب كه رحم نكردن حتى به دریاى خزر كشور پر دستاى خالى قهرمانا مستاى خزن آ، غم پره تو كوچۀ قدیمى خسته س اونى كه پوچ یه ورى نى داغونه باغیرته هنرمند میسازه مورچۀ خمیرى پهلوون پى قفس و جنگه میدون پر هوس و سنگه پس بیخیال شو نفسو تنگه پى دود نرو، مغز خسته س و منگه پروانه شده پاره اَ پیله تو بازار هرچى كاره تعطیله همه وزّه، بزن دررو پرچم نه پایه داره، نه میله یه شب، شب شبِ تیره انگار روح اَ تنت میره دل از ننه بابا، از رفیق حتى از وطنت سیره دل بد، بد شده پاره صدامم خشو كه داره بگو من از سنگم دیگه بگو زورش چقده، تهشو بذاره.                     کاربرمردهستم🧔🧔🧔

شهر پره اَ مرداى عزب كه رحم نكردن حتى به دریاى خزر كشور پر دستاى خالى قهرمانا مستاى خزن آ، غم پره تو كوچۀ قدیمى خسته س اونى كه پوچ یه ورى نى داغونه باغیرته هنرمند میسازه مورچۀ خمیرى پهلوون پى قفس و جنگه میدون پر هوس و سنگه پس بیخیال شو نفسو تنگه پى دود نرو، مغز خسته س و منگه پروانه شده پاره اَ پیله تو بازار هرچى كاره تعطیله همه وزّه، بزن دررو پرچم نه پایه داره، نه میله یه شب، شب شبِ تیره انگار روح اَ تنت میره دل از ننه بابا، از رفیق حتى از وطنت سیره دل بد، بد شده پاره صدامم خشو كه داره بگو من از سنگم دیگه بگو زورش چقده، تهشو بذاره.                     کاربرمردهستم🧔🧔🧔