امشب دیگه آخرین شبمه تو خونه شوهر

انتظارتو از شوهرت صفر کن که اذیت نشی و تو خونت بمون

منم میخواستم همینو بگم 

اگه رفته بود الان میگفتی نمیبخشمش که ما رو تنها گذاشت و فلان و بهمان 

بیین اگر قرار نیست خونه بابات آسایش داشته باشی یا ازادی و استقلال و یا بری سرکار تصمیمت درست نیست .. یا اینکه ممکنه بچه هات رو ندن بهت و...

با همسرت صحبت کن یا زندگی و همه چی تورو جدا کنه که فقط رو سر بچه هات باشی (دوست داشتی خودتم کار کن)

یا اینکه اون بره از خونه و تو بمونی رو سر بچه ها...

ازش بخواه بهت مهریه یا چند دنگ از خونه رو بده ...

اگه قراره بعد از طلاق وضعیتت از الان بدتر بشه ارزش نداره طلاق بگیری...

ولش کن و اصلا وجودش رو در زندگیت ندید بگیر ...

نه ما خیلی گفتیم برو از بچگی گفتیم خونه ای که آرامش توش نباشه میشه چی هرروز کتک کاری دعوا فحش و قهر ببینی اون که نمیشه زندگی به چه قیمت نه ما بچگی کردیم نه مادرم زندگی

خونه بابات هم باید سرکوفت های برادرتو تحمل کنی،مشکلات همیشه هس فقط شکلش فرق میکنه

وقتی خونه پدرتم همون آش و همون کاسه‌س پس بمونی پیش بچه هات بهتره..

بچه بزرگ میشه ولی چطور بزرگ شدنی؟؟؟

مادر بره خودشو نجات بده اعصاب و روان بچه نابود بشه

بلانسبت انسانیم حیوون که نیستیم پس بندازیم و خداحافظ

یکی میبینه شوهرش بده اول اینکه نباید بچه بیاره اگه اورد دومی و سومی رو دیگه چرا میاره!!

بیشترین مسائل روانی ادما ریشه در کودکی داره

عزیزم پدر مادر باش ۲۴ساعته بجنگن کتک کاری اونوقت اون بچه چی ازش میمونه من ۳۳سال فقط از پدر مادرم کتک و فحش قهر دیدم تا حالا مادرتو با سرو صورت خونی و کبود دیدی بخدا من راضی بودم مادرم بره ولی آرامش داشته باشه الانم بخاطر همون کتکا و بی مهریا سرطان گرفته درسته منو به دنیا آورده ولی کاش ولم میکرد میرفت

اتفاقا شوهر دوستم بچه طلاقه،پدرش عیاش بوده مادرش تو۹سالگی پسرش جداشده،پدرش زن دوم آورده،از اون بچه دارشده،و این آقا دست نامادری بزرگ شده،سر هر چغلی زن باباش کتک میخورده،چه کتکهایی،حتی چندبارم ازخونه باباش بیرونش کرده،و به بچه ی کوچیکش محبت میکردن،الان این آقاسی وپنج سالشه،دوستم میکه خیلی وقتا گریه میکنه میگه خدا ازمادرم نگذره منو بایه پدر عیاش ول کرد رف سرزندگی خودش،کاش میموند کمی بزرگ میشدم کار میکردم خرج خودمو خودشو میدادم دوتامون باهم میرفتیم،الان خود این آقا پدره،ولی گذشته رهاش نمیکنه

پدر من آدم خوبیه و اهل هیچی نیست کاریه  ولی مادرم دوسش نداشت و همیشه سر این دعوا داشتن

اسی بشین فک کن،بنویس درقبال موندتت چی به دس میاری ودرقبال رفتنت چی به دس میاری وچی از دس میدی،فقط تواین نوشته هات هوای دوتا فرشته های بیگناهتم داشته باش،اونا بی گناهن،و توی مادر هم مسعولی،مسعولیت فقط تو شادیا نیس،تو سختی هاهم هس،

نمیدونم من فقط نمیخوام مادرم مریض باشه بیفته رو تخت دوساله غذا نخورده به کدوم گناه باید زجر بکشه

گلم پدر تو آدم خوبی بوده ولی پدر این دوتا طفل معصوم آدم عیاشه،عیاشم نه مهر زنش به دلشه نه مهر بچه هاش،

دیگه وقتی خانوادش نمیزارن بدبخت چی کنه باید تحمل کنه و بچه ها از آب و گل در اومدن اون دیگه یه زن افسرده و تنهاس مشکل ما خانوما اینه در هر شرایطی بچه میاریم من خودمم مادرم ولی باید حداقل پدر و مادر همه جوره پشت آدم باشن من مادرم تا الان نذاشته شوهرامون بهمون ظلم کنن بعضی پدرو مادرا دختر رو شوهر میدن دیگه جایی برا برگشت نمیزارن و دختر هم مجبور تحمل کنه 

منم 😓😓😓😓