تقریباً شهری نیست که از اون‌جا دوستی نداشته باشم یا مدتی با مردمش آشنا نشده باشم.
اما صادقانه بگم :
شریف‌ترین
مهربان‌ترین
چشم‌پاک‌ترین
و در عین حال شجاع‌ترین
انسان‌هایی که دیدم، اهل زادگاه خودم، کردستان بودن.
البته باور قلبی من اینه که ارزش و جایگاه انسان‌ها نه به قومیتشونه، نه زبان و نه محل تولدشون؛ بلکه به شخصیت، شعور و انسانیتشونه.
برای من یک ترک‌زبانِ با شخصیت، صدها برابر عزیزتر و محترم‌تر از یک کورد بی‌شخصیت خواهد بود.
تا حالا شما کجا با آدمهای واقعا باشخصیت آشنا شده آید ؟
