از وقتی ج ن گ غز ه بیشتر شده، عکس و فیلماشون دیدم
نصف شبا میشینم فیلمای بچه هاشون رو نگاه میکنم گریه میکنم...
به بچه های خودم نگاه میکنم گریه میکنم... نه ک نگران بچه هام باشم نه، فکر میکنم اونا هم مثل اینا، دخترم نقاشی میکشه نگاش میکنم گریه میکنم، فکز میکنم اونام یه روزی همینجوری آروم، موهاشون بسته، لباس تمیز پای بازی شون بودن...
یه چیزی میخوام بخرم، بخورم، میگم چجوری خوشحال باشم وقتی اونا ناراحتن...
داغونم اصلا
کاری هم ازم برنمیاد😔
