یه نفر تو گذشته خیلی اذیتم کرده الان به بدبختی دچار شده بچش مریض شده و اوضاعش خیلی بده،میدونم که نباید از غصه اش خوش حال بشم اما دست خودم نیس اون بچه رو میبینم میگم عدالت خدا اجرا شده،بااینکه این اتفاق براش افتاده بازم دست بردار نیس اخلاقش و اذیتاش بدتر شده که بهترنشده قشنگ عقده ای شده،نمیخوام بگید که مریضی اون بچه به من ربط داره یا نداره فقط بهم راهکار بدید که چطوری انقد شاد نشم از قهر خدا میترسم از کارما میترسم اما نمیدونم چکارکنم خیلی حالم بده،اول خوشحال میشم از عذابی که میکشه بعد عذاب وجدان میگیرم بعدم بچه گناهی نداره مادره عذاب داده
روحم آلوده شده من آدمی بودم که از آسیب به یه مورچه هم ناراحت میشدم اما الان نسبت به این آدم دلم خنک میشه خیلی ناراحتم
اکثرا نفرین به آدم بی گناه میشینه،بسپار به خدا و روحتو آروم کن
نه عزیزم
منظورم اینه،وقتی ما نفرین میکنیم اکثرا به خود طرف نمیشینه نفرینه،به اطرافیانش که بی گناهن میشینه،اینجوری بیشتر زجر میکشه تا اینکه خودش دچار بشه ،خب بچه بی گناهه ولی اون شخص با دیدن مریضی بچش ذره ذره آب میشه ،برای همین میگن نفرین نکنین فقط بسپار به خدا
فقط شعور و آگاهی ندارن ،بگن بابت بدی هام اینجوری شده
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
14 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
