به خدا حسود نیستم بدخواه کسی هم نیستم. مشکل خانواده که اذیت میکنن. رشتش تجربیه. نزدیک دوسالم هست که از فامیل محو شده تو این۲ سالم ۳۰۰ میلیون خرج مدرسه کرده برای کنکورش میخواد پزشک بشه حتما که خوب دمش گرم مطمئم قبول میشه. ولی گناه من چیه؟همش مقایسه میشم من یه رشته ای میخوام برم که اصلا رتبه کنکور و نتیجه کنکور اهمیتی نداره. خانوادم بهم حرف میزنن. مامانم همش میگه اون خانوادشو سر افراز میکنه موفق میشه تو چی میشی ؟امروز میگه در آینده فقط حسرت اونو میخوری و سرت پایینه. همش گریم میگیره اخه اصلا من رشته درسیم پزشکی نداره که. چه کاری ازم ساختس. تو فامیل همه میگن فلانی قراره دکتر بشه تو برنامت چیه پس😭حس گناه دارم که خانوادمو سرافراز نمیکنم.اون روز رفته بودیم خونه عموم اون یکی زنعموم میگفت دختر من سرش شلوغه تو مهمونی ها دیگه شرکت نمیکنه بعد به من نگاه میکرد..
حالا جلو جلو عزا نگیر . رشته ات چیه ؟
چقدر درکت میکنم منم پسر داییم اینحوریه کاری نمیشه کرد طرز فکر خانواده عوض نمیشه
به مامانت بگو اگه پزشک بودن انقدر خوبه خودت چرا نخوندی؟
سعی کن موفق بشی
خب ب خانواده ت بگو شما هم اگر داری ۳۰۰ میلیون خرجم کنید تا باعث سرافرازی تون بشم
به مامانت بگو تو خودتی دختر عموتم یکی دیگه است تو نمی تونی نسخه اون باشب
حالا بزار قبول شه بعد😑😑😑
میگفتی من ب رشته خودم علاقه دارم گریه نداره یکم قوی باش
خوب شما میخواین چه رشته ای برید؟
سرت به کار و زندگی خودت باشه
هرکی هرچی میخاد بگه
بابت رویاها و اهدافت حس بد نداشته باش
پزشکی شغل شریف و ارزشمندیه ولی دیگه شغل حسادت برانگیزی نیست چون درآمدش یه درآمد معمولی کارمندیه
اون درآمد افسانه ای مال قدیماست
تو نباید همچین حسی داشته باشی
ولی کلا به خرج کردن و محو شدن نیست
من همینقدر خرج کردم
پشتم الان🤣🤣🤣
واقعا متاسفم برای این تفکر معیوب که توی اکثر خانواده های ایرانی وجود داره
این اول افسرده میشه بابت همین قطع ارتباط
تو هم درستو بخون تاپ رشته خودت شو...پشیمونیش میمونه برا خودشون
