من هستم.. البته دو تامون برا یه شهر و مقیم یه شهر دیگه ایم...
بعضی وقتا دوست دارم زمان برمیگشت عقب و از خانوادم جدا نمیشدم ولی بعضی وقتام هست که دلم نمیخواد ازش جدا بشم...
دلتنگی سخته ولی باید صبوری کرد...
بله من هستم
گاهی دو ماه یکبار، گاهی 6 ماه یکبار یا بیشتر!!!
بله اگه برگردم به عقب قطعا دوباره این شرایط رو قبول میکنم. چون زندگی هیچوقت ایده آل نیست. در عوض از شوهرم راضیم
والا من تهرانه خونمون الان ساکن کرجم خونه مادر شوهرم اینجاس و کار شوهرمم اینجا بود مجبور شدم بیام
1ماه خونمون نرفتم😟برگردم به عقب باز انتخابم همینه😍
منم..
ی ساعت فاصله امونه
گاهی اذیت میشم اما بازم برمیگشتم عقب انتخابش میکردم..
دوهفته ای ی بارهم میرم دیدنشون
اگه هزاربارم زمان برگرده باز زنش میشم و بخاطرش اون سردنیامیرم گاهی باید دورشد
من ،البته من با ازدواج از خانوادم جدا نشدم از ١٨سالگي كه اومدم دانشگاه و بعد سر كار از خانوادم حدا شدم و ٢٥سالگي ازدواج كردم خانواده شوهرم هم نيستن كلا خودمون دوتاييم و به نظرم كه بهتره
چرا افسوس میخورم اگه نزدیک خانوادم بودم میتونستم دل سیر ببینمشون....هرچند که آدم از بودن کنارشون هیچوقت سیر نمیشه....
من خیلی چیزا رو بخاطر دور بودن از خانوادم از دست دادم.خوبه ادم باهمشریه خودش ازدواج کنه و تو شهر خودش بمونه
خدا همه پدرومادراا رو سالم وسلامت نگه دار پدرومادر منم بین اونا انشاءالله.
واسه من فرقی نمیکرد چون دلتنگی تو سرنوشتمه
اگر ازدواج نمیکردم از دلتنگی همسرم میمیردم الان هم از دوری پدر ومادرم
چطور میشه ادم متوجه بشه که این دلتنکی رو میتونه تحمل کنه یا نه ؟؟؟ممکنه این دلتنگی اونقدر زیاد بشه که ادم جدا بشه ؟؟
دلم گرفت
من اگه به عقب برمیگشتم هررررگز این اشتباه رو نمیکردم
