دوستان میان تو زندگیمو میرن
نفر ثابت ندارم
وارد زندگیم میشن میچسبن بهم با عشق مهر توجه زیاد یهو با دعوا بحث ک خب بین همه دوستا هست ول میکنن میرن
غصم میگیره دوستایی ک باهاشون راحت بودم و دیگه ندارم
هرچند سرم ب شوهرمو زندگیم بنده ولی برام سواله چرا دوست جون جونی ندارم ینی داشتما ولی دور شدیم ازدواج کردن یا بچع دار شدن یا دعوامون شده ....و
اکثر ادما اینطورن اگ همه موندگار و وفادار بودن که دنیا گلستان میشد
بهترین کار همینه رفیق گرمابه گلستان فقط خانواده ادم...
رفیق فقط خدا تو این دو رو زمونه ای حتی به چشم خودمم نمیتونم اعتماد کنم رفیق داشتن معنایی نداره اگر هم باشه دوری و دوستی واقعا دوست و رفیق خوب داشتن نعمته ولی اعتماد کردن واقعا سخته چون سر رفیق خیلی اذیت شدم
خداروشکر دارم دو سه تا رفیق که واقعا گلی از گل های بهشتن😅 هر کس نتوانسته پیدا کنه اول باید بره خودشناسی کنه ببینه مشکل از کجا بوده.
منم ندارم ناراحت نباش انسان های موفق همیشه تنهان
