من مشکلم با همسرم اینه که حس میکنم وابسته خانوادشه و زیاد قدرت نه گفتن بهشون رو نداره.
مثلا خانوادش بگن بریم فلان جا گردش یا بیاین پیشمون، بلافاصله اوکی میده. انگار نه انگار زندگی مشترک داره و نباید خانوادش براش برنامه بریزن و اینم سریع بگه باشه.
من خانوادشون رو دوست دارم و براشون احترام قائلم اما نظر من اینه که وقتی کسی تشکیل خانواده میده، اولویت زندگی و برنامه هاش بر مبنای تصمیم مشترک خودش و همسرشه. نه تصمیمات و پیشنهادات خانوادش.
ممکنه برای اون تایم که خانوادش برنامه سفر یا مهمونی ریختن، من تو ذهنم برنامه دیگری باشه، یا اصلا به هر دلیلی اون روز حس و حال حضور در جمع خانوادش رو نداشته باشم، کاری داشته باشم یا اصلا نیاز به استراحت و خلوت داشته باشم.
البته نظر منو در لفافه میپرسه ولی در عمل هیچوقت طبق اون پیش نمیره. مثلا بخوام بگم فلان کارو دارم، سعی میکنه قانعم کنه کارمو وقت دیگه ای انجام بدم و....
تکرار موارد این چنینی باعث شده دیگه مث سابق حس مثبت نسبت به خودش و خانوادش نداشته باشم و حس کنم اولویتش خواسته پدر و مادرشه.
نظر شما چیه؟ باید چکار کنم؟
هیچی عزیزم منم در همین موقعیتم جز حس تنفر از خودش و خانوادش چیزی برام نمونده حتی قبولم نمیکنه! فقط دارم طی میکنم
هیچی توشدی اب توبه اون مردخونوادش همین
ميخواى از ي مشاور كمك بگير
من بودم اينكارو ميكردم اول
صحبت کردم
گفت باهاش رک ودوستانه حرف بزنم و مطرح کنم ولی من میترسم الکی گارد بگیره یهو .دیدی که مردا سر خونوادشون غیرمنطقی میشن.
و اینکه گف بفرستم خودشم با مشاور صحبت کنه اما مطمئنم نمیپذیره و دعوا راه میندازه که مگه چه مشکل حادی داریم رفتی به مشاور بگی
باید از اول حد و مرز تعیین می کردی الان بگی تو میشی آدم بده این مدل مردا بند نافشون از خانواده اشون قطع نشده فکر نمی کنن خانواده مجزا دارن احساس می کنن با زنشون و پدر و مادرشون یه خانواده هستن
👍👍
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
