بنظرم بشین با شوهرت حرف بزن
بگو ازمثلا ۱۸سالگی زنت شدم با همه سختی ها پست و بلندی ها گذشتیم ،پشتت بودم همراهت بودم ،با کم و کاستی ها کنار اومدم ،دوتا بچه دسته گل برات آوردم ،
هفت ساله خودت شاهدی همه کار کردم ک خواهرات کمبود احساس نکنند از بچه های خودم زدم حتی بچه خودمو کتک زدم ک خواهراتو ناراحت نشن ،تو کار خونه ک کمک نبودن ،هیچ محبتی هم نداشتن همش نسبت بمن طلب کارن
جواب هفت سال محبت و عشقمو با بی احترامی و توهین گرفتم
دست تو درد نکنه ک منو آنقدر بی ارزش کردی خواهرت به خودش جسارت داده بیاد جلوی تو بی احترامی کنه ،حتی تورو هم بزرگتر حساب نکرده درست حرف بزنه
حالا که جواب محبت اینه بهتره پیش مادربزرگ و پدربزرگ بمونن
اونا شاید بهتر بلد باشن تربیتشون کنند
همیشه قرار نیست بما بمونن دو روز دیگه قراره ازدواج کنند با این رفتار کسی قبولشون نمیکنه
مادر بزرگت بهتر بلده رفتار کنه