هرگز حیف چشمای قشنگم که بخاطر اون اذیت بشه ، اون باعث همه تلخی های زندگیم بود بعد اون چقد ارامش رو تجربه کردم خودمو پیدا کردم چقدر بقیه بهم احترام میزارن بخاطر تغیرات مثبتم و پیشرفتم
گاهی از خودم حرصم میگسره که چرا به اون ادم پست انقدر بها دادم اصلا چطوز تونستم اونو دوس داشته باشم ولی روزی براش میمردم