بعد از فوت فامیلمون
که مرد ۳۲ ساله و خیلی پاک و غیره بوده
۵۰ روز بعد فوتش میاد به خواب پسر خواهرم و بعد از بغل و روبوسی میگه فلانی بعد از خاک سپاری نکیر و منکر اومدن و تا صبح پرسیدن بعدش دیگه قبول شدم و الآن راحتم ؛ به خواهرام بگو اونقدر گریه نکنن ؛ و گفت فلانی تا میتونین آدم خوبی باشین من الآن راحتم
رساترین پندها قبور مردگان است . خضرت علی ع
تحول جدی من با بیماری لاعلاج عزیزترین هام
شروع شد برای آرامش دلم بیشتر از قبل بسمت خدا
رفتم و دعاها چله ها و ذکرهای بسیاری که تا بحال
انجام نداده بودم ..حتی تا نماز شب....
هر چی حس نیازم بیشتر می‌شد بیشتر قرآن و احادیث
مرتبط رو بخصوص در مذمت دنیای فانی مطالعه میکردم
این بیماری بلا نبود و رحمت خدا بود
اغراق نمیکنم که بگم یجور خیر پنهان و دست نوازش خدا و
پاک کننده تمام افکار دنیوی محضم بود
مَرحبا هِمت قومی کِه چو دِلبر گیرند؛
بِه جُز از دِلبر خود، از همه دِل بر گیرند.
در مورد امام زمان یک جمله از ظهور جان خیلی دلمو لرزوند
اگر در کربلا بودم تا پای جان می ایستادم و امروز امام
حسین ما همان امام زمان ماست و احتیاج به یاری دارن..
جمله ایی که تا اون روز نشنیده بودمش ......
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
