در آینده چه خواهم گفت به خودم

با ادمی که کلکسیونی از ایراد بود وقتی سن پختگی هردومون بود ازدواج کردم

از همون اول فهمیدم بسیار بسیار فاصله ی فکری داریم

بخاطر شرایط فشار خانواده و خودم ازدواج کردم

اما بخاطر تنها بودنم درگیر احساس شدم و از طرفی تجربیاتی که باهاش داشتم جدید بود

اینکه مرد منه

اینکه لمسم میکرد(حسی که خیلی برام ارزو بود)

خرید نسبنا لاکچری میکرد

از همه مهم تر گردن کلفت تر از من بود

چون من هم دختر قدر و یکدنده و شدیدا مقتدر و مردنما بودم

حالا دوتابچه دارم

شرایط مالی خوب

اما خلا عاطفی دارم

به شدت بهم گارد داره

من سرشار از حس و شوقم

اما اون دارک و بدبینه

نگرانم

نکنه پشیمان بشم از موندن و نمایش خوب بودن زندگیم؟