من حضانتم با مادرم بود کلا
از ۵ تا ۸ سالگی بیشتر پیش بابام بودم،خیلی با بابام خوب بودن اما از ۷،۸ سالگی به بعد با میل خودم رفتم پیش مامانم تا اول امسال
که از اول امسال به دلایلی اومدم پیش بابام اما اخر هفته و هر وقت که دلم بخواد میرم پیش مامان
بیشتر از ۱۵ سال از طلاقشون میگذره
دوستان از راهنمایی همگیتون ممنونم برای بهترشدن زندگیم دعاکنین.خیلی داغونم.
برم لباسای بچه رو اماده کنم.
ولی ته دلم رضا نیس
چقد ناراحت شدم حیف زندگی و جوونیتون...
من بعدا ریپلای میکنم دوستان
ببخشید
هیچ فردی فقط به ۷اطر بچه یه زندگی تحمل نمیکنه حتما بزای موندن با شما هم دلیلی داره حتی وقتی نمیگه،بچتونو وارد مسایل خودتون نکنین اجازه بدین اون بچکیشو بکنه واز وجود هردوشما لذت ببره
اره بزار ببر
و شما هم‌تا وقتی ایشون نگفتن طلاق فعلا همینحور بمون تو زندگی مثل یک همخونه چون با هم کتک و کتک کاری ندارید فعلا اون خونه برای بچه با بودن شما امن پس همینجور ادامه بده فعلا بدون هیچ جرو بحثی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
