ماجرا از این قراره که تمام آرزوم و رویام از بچگی مهاجرت بود ولی اصلا برام فراهم نشد. هر چقدرم به خانوادم میگم زیر بار نمیرن. خیلی گریه میکنم هم بخاطر عمل بینیم هم بخاطر مهاجرت. بعضیا چجور آنقدر راحت مهاجرت میکنن؟ بخدا من آرزومه از بچگی شاید 5 سالگی این حدود و واقعا هم آرزومه و چندین بار خواستم خودمو بکشم. کسی راهی سراغ نداره؟ توروخدا اگر تجربه دارید بگید ممنونم
نمیتونی بورسیه بشی؟؟
چرا نمیخوای ایران بمونی؟
ایران قشنگ مون حیف نیست..؟
نباید بمونیم درستش کنیم؟ یکی دیگه نباید بره؟..
سلام درخواست دوستی بده تا بگم
برای مهاجرت اول باید زبان اون کشوری که میخوای بری بلد باشی شغلی داشته باشی بشه باهاش مهاجرت کرد یا تحصیلی بری یا سرمایه گذاری کنی
مهاجرت پروسه سنگینیه کی میگه راحته؟
برو توی اینستا این پیج هایی کهواقعیت های مهاجرت رو میگن نگاه کن که حداقل به خودکشی فکر نکنی
ایتالیا برا تحصیل بورسیه استانی داره رفتنش هم زیاد سخت نیست
چندسالتونه
تو ایران تا میتونی موفق و‌مستقل شو
هرچی مستقل تر بشی هر چی پول بیشتر دربیاری دخالت خانواده کم میشه
وقتی تا حدزیادی تونستی روپاهای خودت بایستی مهاجرت کن
به جاش تلاش کن حداقل زبان بخون ببین اکه میتونی اطلاعات جمع کن .عاقلانه ببین میگم عااااقلانه کاراتو انجام بده وقتی ویزات اومد دیگه نمیتونن جلوتو بگیرن.
شایدم طرز گفتاریت مناسب نیست و همین که گریه می‌کنی و منطقی به نظر نمیایی...
بشین منطقی حرف بزن قانع کن
خودتون چه تلاشی کردید از لحاظ زبان، درس یا کاری ؟
چه زبانی رو یادگرفتی؟چه حرفه یا مهارتی رو یاد گرفتی که به طور قطعی اونجا بتونی باهاش کسب درامد کنی و گلیم خودتو از اب بکشی بیرون؟
اینم در نظر داشته باش مهاجرت همچین گل و بلبل هم نیست
این دوری و این مستقل بودن زیااااد تو غربت یه جایی ادمو از پا در میاره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
53 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
