عشقی که باید پیدا کنیم ؟
همیشه سرگردانشیم ؟نیمه گم‌شده ما؟
بنظرتون اون عشقی که هرگز تنهامون نمیزاره ،اون که از ازل تا ابد با ماست اما ما بی وفاییم..
ما همیشه احساس تنهایی خاصی داریم حتی اگر بهترین ها پیشمون باشند تهش پی یه خود گم‌شده ایم
عشق ما همون خداست که درون قلب ماست در روح ما دمیده از نورش هرجا از نورش دور شدیم با کارهای ناپسندمون بیشتر سرگردانیم
خدا خوبی مطلق هست هرچه بدی ما سر خودمون میاریم ..
خدا پر از مهر محبت، فهمیدم با خدا هرچه مانوس تر بشیم قلبمون پر میشه از تمام خوبی ها اصلا منتظر نیستیم کسی بباد به ما عشق بده
تازه از مهری خدایی که تو دلمون به بقیه خانواده هم محبت میکنیم بی چشم داشت بی انتظار
خدایا کمکمون کن همیشه و همجا ثابت قدم دستمون فقط سمت خودت دراز باشه و ما رو رها نکن
خدایا دوستت دارم
من تازه دارم میفهمم زندگی یعنی چی
ببخش اگر ناشکری دیدی ببخش اگر حکمت خیلی چیزها رو دیر درک کردم
