اگرواقعا قصدت همینه نگران ناسالم بودنش نباش -چکاپ کامل کن قبل اینکه سرپرستی شو بگیری عزیز
خیلی سخته مسئولیت زیادی داره ولی اگه آوردی بیماری داشت نامردیه پسش برین.چون میگن پس بدین سالم بگیرید انگار وسیله خونن طفلیا
دوست عزیز بچه داری سخته،من الان دوساله خواب ندارم از دست بچم و گاهی کلافه میشم،اگه حس مادر فرزندی بینتون نباشه ممکنه کم بیاری،دیگه اگه مریض هم باشه که رسما خودتو بدبخت کردی،من جات بودم تجدید نظر میکردم
چقد کار قشنگیه
ماشاالله خودتم که وکیلی راههای قانونیش برات تقریبا همواره
ان شاالله سالم و سلامت باشه نی نی
عزیزم من شاید ۱۵ مورد تو اطرافیان و فامیل و آشنا دیدم که بچه آوردن. اصلا اینطور که شما میگی نیست.
بعدم یه درصد در نظر بگیر ایشون همه راها رو رفته و این تنها امیدشه، درسته که اینجور بگی که هیچوقت مثل بچه خودت نمیشه؟!!!!
به نظرم کاملا به روحیه خودت بستگی داره اگر واقعا تصمیشو گرفتی خدا کمکت میکنه
از ارزوهای من این بوده که چه بچه دار بشم چه نشم یکی رو بیارم بزرگ کنم
خیلی دوستدارم انشالله که خدا کمک کنه
تصمیم خیلی خوبی گرفتی تا اینهمه بچه بی سرپرست توی دنیا هست چرا ادم اصرار کنه بچه از خودش باشه
خوش به سعادتت اگر اینکار رو بکنی
ولی اگه میتونی بچه ی بالای یسال بیار،چون بچه های زیر یسال خیلی بیماری های ذهنیشون معلوم نیست
نسل قبل ما بدون سونو و چکاب بچه دار میشدن درصد بچه های سالم بیشتر از الان بود بعد بچه ها پرونده دارن میدونن از چه خانواده ای اومده چطور بوده
برو اول بهزیستی یا یک مرکز نگهداری سوال کن عزیزم
یکی از اقوام ما خیلی سال قبل اورد و پا قدم اون بچه خودشم بچه دار شد با اینکه برای درمان انگلیسم رفته بود گفته بودن امکانش نیست
الان هر دو بچش بزرگن 40 و خورده ای سالشونه
استارتر جان جنین اهدایی بگیر من خودم هم این تصمیمو دارم
