همسرم نه روز تولدم نه سالگرد ازدواج نه روز زن هیچکدوم یادش نمی مونه من انتظار ندارم یه شاخه گل یه هدیه کوچیک اصلا یادت بمونه تبریک بگی دوست دارمی بگی بنظرتون بزرگش میکنم؟حس میکنم مهم نیستم ارزش ندارم بهش میگم میکه مگه برات طلا نخریدم طلا که دست دو خریده برا سرمایه مگه برای منه اونم کی سه ماه پیش حسرت آدمایی میخورم که دست گل دستشونه داشتن میرفتن خونه
بچه ها بعد مدت ها جاریمو دیدم، انقدررررر لاغر شده بود که اولش نشناختمش! پرسیدم چیکار کرده که هم هرچیزی دوست داره میخوره هم این قدر لاغر شده اونم گفت از اپلیکیشن زیره رژیم فستینگ گرفته منم زیره رو نصب کردم دیدم تخفیف دارن فورا رژیممو شروع کردم اگه تو هم میخوای شروع کن.
حسرت نخور، قدر داشته هاتو بدون. اینا وسوسه شیطونه. حالا در کنار اینا میتونی تولدتون یادآوری کنی، بگو مثلا فلان روز که تولدمه بیا دوتایی بریم بیرون. رستوران پارک هرجا. کادو هم نگرفتی گیر نده. اگه میدونی دوستت داره این اداها رو جدی نگیر. بدون بعضیا از ترس قیامتی که زنشون به پا میکنه کادو و گل میگیرن. بعضی ها هم خب بلدن تو این مناسبتها محبتشون رو نشون بدن ولی یه عده هم مثل همسر تو بلد نیستن. بشین خوبیاشو بنویس ببین چقدر نعمت داری و سر چی داری غصه میخوری