من یه زن همممه چی تموم ولی دلخونم

بدون هیچ اغراقی 

یه مادر نمونه 

همسر همیشه پشتیبان 

دختر دلسوز خانواده

عروسی که برای خانواده همسرش همیشه سنگ تموم میزاره 

شاغلم ، خونمون همیشه برق میزنه، آشپزیم خیلی خوبه

حواسم شش دونگ به زندگی و بچه هامه 

قیافم اندامم فوق‌العاده ست

همیشه هم بابت اینا خداروشکر میکنم 

ولی احساس خوشبختی ندارم😭 دلم خوونه 

وقتی میبینم همسرم از  پشه ماده هم چشم برنمیداره

قلبم درد گرفته

موهام خیلی کم شده اینقدر که عصبی میشم

شبا نمیتونم راحت بخوابم

خیلی حساسم به این موضوع 

دیشب باهاش حرف زدم برای هزارمین بار میگه اشتباه میکنی توهم زدی من همچین آدمی نیستم.

دیشب دعوت بودیم خونه پسر عمه همسرم 

همه فامیلا بودن 

همسرم چشم از خانما بخصوص جاریم بر نمیداشت

درحالی که خداشاهده اصلاااا قابل مقایسه نیستیم

نمیخوام بچگانه حرف بزنم نمیخوام همه چیو به هم ربط بدم ولی نمیدونم چطوری منظورمو بهتون بفهمونم که منم زنم دل دارم برای هرچی که دارمو هستم تلاش کردم 

مادر دوتا بچم اما تو این مورد ضعیفم تا میبینم دزدکی به کسی خیره میشه فرو میریزم😭