برای داده هاش شکر میکنم اما نداده هاش خیلی زیاده
از بچگی پدری معتاد داشتم ک مامانمو همش کتک میزد با دوست پسرم تو سن کم ازدواج کردم بعد از بیست سال هنوز تو سختی زندگی میکنم
نه قدی بهم داده نه موی خوبی. کچل شدم دو وجب پیشونیمه. بدنم کلا واریس. یه دماغ عمل کردم کج شد یبار دیگ عمل کردم
که دماغمم دیشب خورد به اهن باربند وانت الان بازم نوکش کج شده. فرورفته
از چی بگم. خونه داشتم پلش زیاد بود ولی خوب بود ماشین داشتم مدلش پایین بود الان هیچکدمو ندارم
من باش قهرم
کاریم ب کارش ندارم
خیلی فرق میندازه بین منو یسریا..غیبتشم نیست تو روشم میگم😐
از خدا گله ای نیست سرنوشت من شاید اینجوری نوشته شده باشه خدا مهربونه.
اقا سختی تا یجا دیگه. کل عمر که سختی نمیشه لامصب. یجا دیگه باید یه دستی بگیری یه دری باز کنی
به هر دری زدیم هر راهی رو رفتیم عمرمون تموم شد جوونیمون رفت. کاش همون بچه بودم میمردم
من ک شانس ندارم الانم چیزی بگم خدا سوسکم میکنه
یکم دیگه میرم نماز شب بخونم با خودش حرف میزنم
درست است مرا فراموش کردی، اما من حتی سر انگشتانت را از یاد نبردم!
دلم نمی خواهد غمت را ببینم ...
می خواهم شاد باشی ...
این را من می خواهم ...
من هر شب که می خوابی روحت را نگاه می دارم تا تازه شود ...
نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را می فشارد بنده من..
مگ خدای جورجینا خدای رونالدو و امثال اینا خدای ما نیست پس چرا مارو. دایورت کرده
