منم اینطوری بودمممم
خیلی ناامید ازبارداری
من تا سه ماه جون تو پاهام نبود ک حتی راه برم بخدا.
همش زیر سرم بودم.از همممه چ بدم میومد.همه بو هارو حس میکردم.همش گریه میکردم...
افتضااااااح.الانم ک بچه با پا هست و خیلی پایینه ک حتی دسشویی ب زور میرم.
غير طبيعي نيستي عزيزم من براي بارداري اولم خيلي نگران نبودم نميدونم چون بچه تر بودم يا چون خيلي دنبال اطلاعات نبودم نميدونم ....ولي براي بعدي ها همشششش استرس واي حالا سالم باشه واي نكنه نقصي داشته باشه اگه چشاش اينجوري شد اگه دهنش اونجوري شد😂😂😂 ولي هيچ وقت غصه ويار و نه ماه بارداري رو نميخورم
منم اینماه مبخام اقدام کنم دیروز به همسرم داشتم میگفتم یجوریم دودلم احساس میکنم همش زوده بچه اولم گناه داره احساس میکنم با اومدن دومی زندگی برام جهنمه نميدونم چرا ناشکری نمیکنم یجوری هستم همسرم گفتن سر اولی هم همش همينو میگفتی ولی واقعا اينجور نبود اولی باردار شدم اولش احساس میکردم ديره بعد باردار شدم چندماه گذشت گفتم زود بود هيچي نفهميدم ار زندگی بعد زایمانم چندماه بعدش پشيمون شدم چرا زودتر نياوردم الانم بعد چندسال حس میکنم زوده دوباره حتما نظرم عوض شه کلا همش احساسم نظرم تغییر میکنه نميدونم چرا چی خوبه خدا
البته میگن هر چی بیشتر فاصله بیوفته برا مادر سختتره
