چه بخوایی بمونی چه جدا شی هرکدومش مشکلات خاص خودشو داره چون دیگه بهش اعتماد نداری.
اگه بخوایی بمونی باید بسوزی و بسازی با ادمیکه حسی بهش نداری و این روحتو متلاشی میکنه.
اگه بخوایی جداشی با دوتا بچه، سختیای خاص خودشو داره.
بچه ها چن سالشونه؟
و اینکه بخوایی جداشی باید از نظر مالی اوکی باشیا وگرنه خیلی سخته..
خونوادت پشتیبانیت میکنن؟؟
پس چرا وقتی دم از جدایی نه بخاطر پول که خوب داره درسته جونش به پول بسته است ولی با این همه جر و بحث من حتی بخاطر بچه ها که تو روحیشون تاثیر داره یکبار نگفت طلاق که البته من منتظر اون روزم، و اینکه همش میگه اونا ارزش این رو نداره تا ما زندگیمون رو بهم بزنیم.
بقول معروف هم از آخور میخوره هم از طوبره
بچه هام تو دروره اول مدرسه هستند یکی دبستانی یکی متوسطه سخته براشون خانواده ام حامی هستند.
ولی الان مشکلم اینه که میگه دیگه تکرار نمیکنم بخاطر تو بخاطر بچه ها ولی من بقول شما دیگه اعتماد ندارم.
خودش اصلا دنبال راه کار نیست مشاور نمیاد .میگه اشتباه کردم و گول خوردم تو ببخش اینبار و جبران میکنم . ولی نمیبینم جبرانی یا محبت اضافی
بخاطر بچه ها از اجرای مهریه ام گذاشتم پس یک فرصت دادم بهش.
من اخلاق بدی که دارم اینه زود سر اندک چیزی سر کوفتش میکنم ،تازگیا زود عصبی میشم و نگاه نمیکنم بچه ها هستن جرو بحث میکنم مثلا من در جواب کاری کردم یا حرفی زدم طبق میل من عمل نکرده دیگه زود از کوره در میرم،
قرص آرامبخشی چیزی مصرف کنم یا برم روانپزشکی ؟
اینکه فرصت مجدد بهش بدین یا نه، به خودتون بستگی داره.
زود عصبانی شدن و اینا محصول همون شرایطیه که بوجود اورده.
بنظرم سرخود هیییچ دارویی استفاده نکنین چون این داروها به شدت عوارض دارن. پیش یه روانپزشک برین بهتره فکر میکنم.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
