دوتا بچه دارم. ۷ و ۳ ساله
شبا میرم پیششون تا بخوابن و بعد میان اتاق خودم
ولی دوس دارم پیش اونا بخوابم
وقتایی که اتاق اونا میخوابم آرامش دارم و خوابم راحتتره ولی شوهرم ناراحت میشه نیام تو تختمون
چرا آخه اینطوریم؟
مهر مادری🥰
وا
خب مشکل از شماست...
خوب حق داره شوهرت از لحاظ روانشناسی. درست نیست
چون‌دیگ استرس نداری ک ی موقعی براشون اتفاقی بیوفته و طبیعیه اما مباید اونجابخابی
چون مادری❤
ولی خب نظر همسرتم شرطه
حالا من میخام جداشون کنم همسرم دلش نمیاد😂😂😂😂
یه پژوهش جدید نشون داده که در کنار هم خوابیدن پدر و. مادر و فرزندان و. حتی استفاده از تخت مشترک باعث کاهش اضطراب همه شون میشه
من ترجيح میدم کنار بچم‌بخوابم چون فقط همین سال های کودکی مهمون منه و براس خاطره میشه کنار من بودنش
خیلی زود بزرگ میشه میره پی زندگیش نوجوان شه دیگه خودش کنار من نمی‌خوابه پس تا هرچی بچه ست میخوام‌پیشش باشم
من شوهرم شیفته پیش بچه هام خوابیدم دلت آب😂😂😂😂😂
شوخی بودالبته😅
حوب طبیعیه بچه ها منبع ارامشن
ولی شما برای آرامش خودت و زندگیتون حتما این تمایلت رو مدیریت کن
و به همسرت هم توجه کن
برای بچه ها هم هیچ چیز مهم تر از داشتن والدین عاشق و صمیمی نیست
منم عادت کردم به دخترم،خیلی بده اینجوری،قشنگ به بوی تنش عادت کردم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
12 ثانیه پیش
12 ثانیه پیش
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
