بچه ها
من آدم فوق العاده بی احساسیم نسبت به دیگران
و خب این بخاطر مشکلاتم بوجود اومده
تحت نظر تراپیستم و دارو مصرف میکنم
(من مرزی ام و خب مثلا بعد اینکه کلی گریه کردم و به خودم آسیب زدم از خوردن یه خوراکی خوشمزه عین بچه ها ذوق میکنم )
و واسم قابل درکه که کسی نخواد باهام باشه و تحملم کنه
رابطه هام چه دوستام چه هرچی خیلی ناپایداره
ولی تحمل طرد شدن رو ندارم
آلان یکی هست که از شرایط خبر داره (بهش توضیح دادم)و بازم اصرار داره میتونه بمونه
شما جای من بودین یا توجه به اینکه فامیل دور هم هست
اعتماد میکردین و قبول میکردین کسی بتونه با این شرایطم کنار بیاد ؟
(من دانشجوی رشته و دانشگاه خوبیم وضع مالیمون خوبه ظاهرم اندامم خوبه و بابت همین فاکتور ها پیشنهاد هایی داشتم از طرف کسایی که شاید از ایشون ظاهرا چندین پله بالاتر بودن ولی خب شرایطم خاصه
ایشون سربازن پنج سال بزرگترن کارشناسی داره و شغل مشخصی نداره )
نیاز به ساپورت عاطفی دارم به شدت
اما نمیدونم عقلم به هیچ جا قد نمیده شما کمکم کنین لطفا
اگه سوالی بود راجع به هرچیزی بگین جواب میدم
