یه کلاس دومی دارم و یه دو ساله.دوساله هردیقه چسبیده بهم دائم داره خرابکاری میکنه کارای خطرناک.بزرگه هم همش با درسش و مدرسش گیرم الان بردمش مدرسه ساعت۹ می‌ره می‌خوابه با بدبختی صبح بیدارش میکنم احساس می کنم هیچی از زندگی نفهمیدم نمیدونم ازاین روزای سخت درمیام یا نه تا ابد رنج و عذابم ادامه داره.برای خالی شدن تاپیک زدم وگرنه هیچکس تو تاپیک من شرکت نمیکنه نمیدونم چرا؟چه تالاری و باید انتخاب کنم که تاپیکمو ببینند و شرکت کنن بلکم کسی یه راهکار داشته باشه
تحمل چاره کاره
ما هم این سختی ها رو کشیدیم بزرگتر بشن مستقل میشن بالاخره این روزا هم میگذره
واقعا سخته اولاشه بعد دستت راه میافته.مجبوریم به صبوری
خداوندا این سختی را بزودی نصیب من بگردان
خب آخه راهکاری نداره
راهش این بود حوصله نداشتی دومی را نمی آوردی فعلا
مثل من که حوصله ی درد سر نداشتم همون اولی بس بود
بچه داری یعنی اقیانوس صبر و حوصله دیگه عزیزم
دقیق نمیدونم چی بگم،
ولی،کاراتو رو نظم انجام بده،
کارات رو هم تلنبار نشه،
شاید اینقدر اذیت شدنت واسه کاره زیاده،
بچه ان دیگه به هر حال،باهاشون عشق کن❤
همینه عزیزم مادر شدن هیچوقت استراحت نداره و‌یه چرخه تکراری تا بزرگ شدن و از آب و‌گل دراومدن بچه ها هرروز تکرار میشه. البته میشه برنامه ریزی کرد کارها تلنبار نشه حداقل فشار روحی کمتر میشه با نظم و برنامه ریزی
توقع نداشته باش بچه ها شما رو درک کنن شما میبایست اونها رو درک کنی . اونها نمیتونن درجا شعورشون رو اونقدر بالا ببرن که شما رو درک کنن وظیفه ما هست که خودمون رو با اونها تطبیق بدیم .
میفهمم سخته ولی به این فکر کن شما تنها کسی نیستی که دو تا بچه رو داره ترو خشک میکنه، اون کوچیکه یکی دو سال دیگه مستقل میشه شمام وقتت آزادتر میشه
یعنی چی که بچه هام عذابم میدن
از بچه دو ساله و هشت ساله چه توقعی داری
اگر نمیتونید مسئولیت پذیر باشید بچه نیارید
درسته سخته درکت میکنم
موقعی ک پسر بزرگت نیست تو اون ساعت ب خودت برس و اهمیت بده تمام فکر و ذکرت بچها نباشن
به نکات مثبتشم نگاه کن همین ک دوتا بچه دارن خیلیا حسرت بچه رو دارن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
